فرزاد فتاحی : در دوران احمدی نژاد ممنوع الکار شدم
فرزاد فتاحی : در دوران احمدی نژاد ممنوع الکار شدم
فرزاد فتاحی ; آهنگساز , تنظیم‌کننده و ترانه‌سرا به اظهارات احمدی‌نژاد درباره بعضا خوانندگان لس‌آنجلسی و پاپ از جمله داریوش اقبالی , محسن یگانه و . . . برخورد نشان داد .
وی در توئیتر خویش نوشت : سال ۹۰ ممنوع‌الفعالیت شدم به خاطر آهنگسازی برای داریوش و فرامرز اصلانی و پخش غیرمجاز ترانه‌هایم . یه خرده بعدتر به اتهام همکاری با خواننده‌گان لس‌آنجلسی بازداشت شدم . مجوز ثبت آثارم نیز برای همیشه کنسل شد . تمامی این حوادث در زمان احمدی‌نژاد اتفاق افتاد که میگوید در جوانی به موسیقی اعتراضی گرایش داشته و آثار داریوش برای او جذابیت داشته است!
از سمت دیگر :
فرزاد فتاحی همچنین گفت هرچند به آن‌ها انگ لس‌آنجلسی بزنند , ولی در حقیقت آن ها الهام‌بخش موزیسین‌های داخلی بوده‌اند , داریوش , ابی , ستار و سیاوش قمیشی و دیگران , کپی‌های داخلیِ اورجینال‌های لس‌آنجلس را در‌این مطلب پیدا خواهید کرد .
در سال‌های ده سال هفتاد خواننده‌هایی مانند خشایار اعتمادی , قاسم افشار , شادمهر عقیلی , مجتبی کبیری و . . . ظهور کردند و بعداز مدتی نیز , تبشان خوابید . در روزهایی که‌این پاپ‌استارها روی بورس بودند و یواشکی از لس‌آنجلسی‌ها تقلید می‌کردند , بخش اعظمی از منتقدان و صاحب‌نظران برای پرهیز از این رخداد , بیانیه صادر کردند , بخشید و هوار به منش انداختند , انتقاد کردند و اصل حرفشان نیز این بود ; چرا بایستی خواننده‌های لس‌آنجلسی که وجود دارا هستند , داشته باشیم؟
فرزاد فتاحی همچنین ادامه داد اما این اتفاق‌ها در زمانی رخ می بخشید که هنوز اینترنت به شکل امروزی‌اش وجود نداشت و یکی راه‌هایی که به ذهن خوانندگان داخلی رسیده بود , تقلید صدای لس‌آنجلسی‌ها بود .
خشایار اعتمادی
خشایار اعتمادی که با خواندن شعری از احمد شاملو به شهرت رسید , صدایی بسیار مشابه به داریوش اقبالی داشت و همین امر باعث شد تا مسیر رسیدن به شهرت را مانند برق و باد طی نماید . اما خود اعتمادی , بارها و بارها تلاش کرد این تشابه صدایی را نفی نماید ; حتی‌در مصاحبه ای نیز گفته بود : من از هیچ کس تقلید نمی کنم و صدایی که می‌شنوید , صدای خود اینجانب است . ابدا تقصیر من نیست که یک نفر دیگر نیز در دنیا موجود هست که صدایش , مشابه من است!»
قاسم افشار
مدت زیادی از حضور خشایار اعتمادی و شباهت صدایش با اقبالی نگذشته بود که خواننده/ مقلد دیگری وارد گود آهنگ شد . کاست قاسم افشار با صدایی که شباهت عجیب غریبی به صدای یکی دیگر از آن طرفی‌های مشهور ( ابی ) داشت , دست به دست می چرخید و قاسم افشار خیلی زود خوش را در فهرست خواننده‌های پرطرفدار جا کرد .
ممکن است هیچ‌کس چه بسا فکرش را هم نمیکرد که به یک نسخه کُپی لس آنجلسی , آن هم اسکن از یک خواننده خیلی مشهور , جواز داده شود , در حالی که خواننده اصلی , هنوز میخواند . در هر مورد جواز داده شد و قاسم افشار عزیز با اعتماد به نفس بالا و مثال‌زدنی به کارش ادامه داد .
یک نکته دیدنی هم در مورد این خواننده وجود دارد . وی قطعه «خلیج فارس» را با تنظیمی که قبلا ابی خوانده بود , اجرا کرد و کارش را این‌گونه توجیه کرد : «این حق من بوده که مانند هر خواننده دیگری , قطعه مرحوم علیقلی را اجرا کنم و به هیچ عنوان این قطعه از ساخته‌های این آهنگساز بوده و اولین‌بار هم به وسیله خود ایشان اجرا شده ; پس چه دلیلی داشت که اینجانب آن را اجرا نکنم؟» . . .
حسین زمان
متولدین دهه پنجاه و شصت با آهنگ «خالیه سفره زمین» وی خاطره دارند , البته سال‌هاست که گالری جدیدی از این خواننده نشنیده‌اند . حسین زمان به دلیل شباهت صدایش به ستار سال‌ها ممنوع‌الکار بوده است . حسین زمان بعداز ۱۷ سال دوری ناخواسته از صحنهٔ موسیقی رسمی کشور‌ایران , در مرداد ۱۳۹۸ در ۲ نوبت , در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران به اجرای برنامه پرداخت .
شادمهر عقیلی
وی پیش از خواننده شدن با نوازندگی ویولن , پیانو , گیتار و کیبورد نشان داده بود . البته خوانندگی‌اش با تقلیدی نیمه‌کاره از سبک و صدای سیاوش قمیشی آغاز شد . برخلاف دو خواننده پیشین که سعی بر تقلید مو به مو از خواننده های اورجینال را داشتند , عقیلی این عمل را کورکورانه نمیکرد و توانست به سرعت , برچسب تقلید را از خودش به دور و راهش را پیدا نماید . وی سرانجام با تکثیر چند آلبوم و ایفای نقش در تعدادی فیلم سینمایی , ایران را به مقصد لس‌آنجلس ترک کرد .
مجتبی کبیری
آن قدر قطعات مجتبی کبیری به صورت زیرزمینی و غیرمجاز دست به دست چرخید تا وی بالاخره توانست برای آثارش مجوز بگیرد . کبیری نیز یکی دیگر از مقلدین وفاداری بود که عملکرد داشت کلیه چیز را از صدا گرفته تا شعر و سبک و . . . مطابق اصل اجرا نماید ; آن نیز در روزهای اوج خواننده اساسی ( سیاوش قمیشی ) و در حالی که کتاب اشعار خواننده مهم با مجوز رسمی ارشاد , هنوز مهر کتاب خشک نشده بود , در بازارهای کتاب تهران منتشر شده بود! در هرصورت کبیری با به کارگیری از همین تقلیدها بود که توانست مشهور شود .
!چند سالی از فراموش شدن مقلدانی مانند مجتبی کبیری , قاسم افشار و خشایار اعتمادی می‌گذشت و همه چیز به صورت عادی خودش برگشته بود و کسی از کسی تقلید نمی کرد , یا در حالتی‌که نیز می کرد , نقشش را در نمی‌آورد که ناگهان سروکله نسل جدیدی از خواننده‌ها پیدا شد . حمید عسگری , چاوشی و . . . از خواننده‌هایی بودند که‌این عصر ظهور کردند . تفاوت این خواننده‌ها با زمان اولین ها – دوره اولی‌ها با کمال صداقت تمامی چیز را کپی‌برداری می‌کردند و هیچ خلاقیتی وجود نداشت , در‌این بود که کمی خلاقیت به خرج می‌دادند . همین خلاقیت , باعث شد تا هیچ کدامشان به هیچ وجه زیر بار نروند و خودشان را از هرگونه ابهام و سوءظنی مبرا بدانند .
حمید عسکری
حمید عسکری مثل شادمهر عقیلی می خواند و خودش معتقد بود که فقط صدایش مشابه به آن خواننده است و هیچ علاقه‌ای به او ندارد! عسکری معتقد بود که صدای خیلی‌ها مشابه به یکدیگر است و این یک نعمت خدادادی است! حالا شادمهر که لس‌آنجلسی شده بود و ورژن داخلی نداشت , عسگری جایش را پر کرد!
