مزدا انصاری : همیشه دغدغه موسیقی را داشته ام
با وجود تجهیزات گوناگون درحال حاضر اتاق و منزل و دفتر هر فعال آهنگ به نوعی استودیو پرتابل تبدیل شده و این رخداد به راحت بودن محصولات اثرها انجامیده است . نرم‌افزارهای گوناگون این قابلیت را ساخت کرده‌اند که آهنگسازان و خواننده‌گان از تعداد نوازندگان و دیگر عامل ها ساخت یک اثر بکاهند و جای خالی آنان‌را با نرم‌افزارهای دارای ارتباط مالامال نمایند . این فرآیند با وجود بعضا مزایا و تولید معایب زیاد در کلیت آهنگ , واقعه بدتری را هم در‌پی داشته است و آن حادثه بد تاثیر منفی بر طریق ارائه و فروش گالری هاست که به آفت بازار روز جاری آوا ما تبدیل شده‌است . با‌یقین لزوم معاش در دنیای دیجیتال , هماهنگ شدن با وضعیت وجود دارد و این تغییر‌و تحول صورت ارائه اثر ها , از فیزیکی به مجازی در تمام عالم به امری همگانی تبدیل شده ; ولی با این‌حال خیر فقط بر اقتصاد آهنگ مملکت تاثیر مثبتی نداشته , بلکه آن را مبتلا چالش‌های فراوان نموده است . عامل این سیر نزولی هم عدم وجود ضابطه اسکن رایت در سرزمین است که خیر صرفا بر آوا بلکه به عرصه‌ها و مقولات دیگر هم زخم رسانده است . دانلودهای غیرمجاز یکی مضرات عدم وجود ضابطه اسکن رایت است که چه بسا ساخت آلبوم‌های دیجیتال را هم گاه با باخت مواجه می‌نماید .
در حال حاضر از سویی وجود تورم روزافزون اقتصادی و بالا بودن هزینه تولیدها و از طرف دیگر عدم بررسی بر شرایط بازار آهنگ و عمومیت یافتن دانلودهای غیرمجاز اکثر وقت ها هنرمندان را بر آن داشته تا از ایجاد گالری دست بکشند و گاه با ساخت تک‌آهنگ و ارائه بدون‌پول آن در فضای مجازی به کار خویش ادامه دهند که‌این فرایند در آینده‌ای خیر چندان بدور چرخه مریض اقتصاد آهنگ را با چالش‌های جدی‌تر مواجه خواهد کرد . با تمام این معایب , البته میباشند هنرمندانی که کماکان به ساخت گالری می پردازند و سعی دارا‌هستند با جلب حیث ناشران و حامیان , آثارشان را به علاقمندان گونه‌های گوناگون ارائه دهند .
مزدا انصاری ( آوا دان , نوازنده , آهنگساز و معلم آوا ) که نوازندگی پیانو را نزد برادران دیهیمی و جواد معروفی آموخته و آن‌گاه آهنگسازی را از زنده یاد حسین دهلوی و فرهاد فخرالدینی فرا گرفته و ساخت و تهیه و تنظیم آلبوم‌هایی با صدای خوانندگانی زیرا کاوه دیلمی , معلم شجریان , همایون شجریان و حسین علیشاپور را در کارنامه دارااست , یکی هنرمندانی است که در مورد ایجاد اثرها کماکان فعال است و اخیرا گالری «از یاد رفته» را با صدای ایمان بینش‌پژوه و وحید احمدی در دو قالب فیزیکی و دیجیتال روانه بازار نموده است .
مزدا انصاری در گفتگویش از دشواری‌های ساخت گالری و مصائب نتیجه ها از عدم وجود ضابطه اسکن رایت اذعان کرد و در رابطه ریزه کاری گالری جدیدش توضیح بخشید .
شما جدیدا گالری «از یاد رفته» را در حالت بحرانی فعلی که کلیه چیز پایین تاثیر ویروس کرونا است سوای تبلیغات آن چنانی و برگزاری مراسم رو نمایی روانه بازار کرده‌اید . جدا از این زمینه بگویید که عدم گسترده تولیدها فیزیکی و ارائه دیجیتال آلبوم‌ها تا چه حد بر ثبت تاریخی اثرها اثر گذار است؟
به هرحال وجود معضل فعلی و شیوع بیماری کرونا قوانینی استثنایی را تولید کرده و مشکلاتی که در مسئله ساخت و فروش بلیت و گالری وجود داشته , هم اکنون بیشتر شده‌است . ولی در‌صورتی‌که شرایط کنونی و چالش کرونا را هم در حیث نگیریم , تغییرات ساخت شده در دنیای تکنولوژی قابل دیده پوشی نیست . وجود تکنولوژی در آوا از ایجاد کاغذ و گرام آغاز شد و به نوار کاست و ضبط صوت و سی‌دی و دی‌وی‌دی رسید و حالا به تولیدها دیجیتال رسیده است . این فرآیند گویای تغییراتی است که تا به اکنون وجود داشته و از این به سپس هم وجود خواهد داشت . مسلما در شرایط کنونی فروش بلیت و گالری فیزیکی هیچ توجیهی ندارد .
ولی این تغییرات در شیوه ارائه اثرها بر تعداد دانلودهای غیرمجاز افزوده و ساخت اثر ها داخلی را به شدت تنزل داده است .
با دقت به وابستگی‌مان به وب جهانی تنها میتوانیم تغییر و تحول منش دهیم و در همین جهت متداول به عمل ادامه دهیم . هنگامی به مردمان و مخاطبان می‌گفتیم لطفا اثرها را نسخه برداری نکنید و درحال حاضر از آنان میخواهیم غیر رسمی دانلود نکنند و در صورتی میخواهند گالری یا این که اثری را بشنوند و داشته باشند به صورت رسمی آن را تهیه و تنظیم نمایند , یعنی مبلغ آن را بپردازند . بایستی این قانونمندی را در کلیه زمینه‌ها رعایت کنیم . آن زمان که ورقه و کاست و سی دی همگانی بود برای تنظیم ورژن اورجینال آن ها پول هایی را می پرداختیم و اصطلاحا آن‌ها را می‌خریدیم . هم اکنون در باب دانلودها هم این ضابطه موجود است .
چه می بایست کرد؟
مردمان ما بایستی این موردها را رعایت نمایند و لازمه این واقعه هم فرهنگسازی است . به طور کلی این جامعه است که قادر است به حل چنین بحرانی یاری دهد , وگرنه از مسئولان هیچ توقعی نمیتوان داشت . هنگامی که گالری «آه باران» اولی همیاری اینجانب تحت عنوان آهنگساز و تهیه کننده با معلم شجریان ایجاد شد , اینجانب هنوز در صدا و سیما فعالیت میکردم . یادم می‌باشد مسئول ساخت وقت که آقای زراعت‌گر اسم داشت روزی آمد و به اینجانب ذکر کرد به غیر از یک اثر , دیگر قطعات گالری «آه باران» را روانه پخش کرده‌ایم . در جواب به ایشان گفتم مگر اینجانب تحت عنوان آهنگساز و تنظیم‌کننده از شما چنین درخواستی داشته‌ام؟ یا این که کمپانی «دل آواز» تحت عنوان مالک اثر چنین اجازهای به شما داده یا این که مگر آقای شجریان از شما مراد که آثارش را پخش فرمایید که شما چنین کاری کرده‌اید و در غایت چه کسی اذن اسکن اثر ها را به شما داده که می خواهید آن‌ها را پخش کنید؟! در غایت هم فارغ از هیچ‌گونه توضیح و به راحتی قطعات گالری «آه باران» را تحت عنوان این‌که اثر ها ملی میباشند از تلویزیون پخش کردند در‌حالتی که برای اثر ها ملی هم می بایست از مالک اثر کسب اذن شود . با این تفاسیر می‌توان اظهار‌کرد صدا وسیما به راحتی اثرها ساخت شده را به طور رسمی پخش می‌کند! و گاه که بر حسب تصادف رادیو را روشن میکنم اثر ها خودم را می‌شنوم و هیچکس دراین باره پاسخگو نیست .
