صحبت کاوه میرحسینی در مورد تبدیل ایران به محور موسیقی خاورمیانه
هر میزان که رابطه هنری در بین هنرمندان و آهنگ سازان کشورهای غربی در جریان است و آنها از یکدیگر تاثیر می‌گیرند , در خاورمیانه , فعالان هنری هر مرز و بوم چون جزیره ای جدا از یکدیگر کار می نمایند و ولی از این بگذریم که خود آهنگ سازان هم در سرزمین ما عمل های مجزایی از یکدیگر انجام می دهند و چندان رابطه معنایی یا این که کاری بین آنها نیست . حال «کاوه میرحسینی» به دنبال شیوه انازی انجمنی با اسم «انجمن آهنگ سازان خاورمیانه» است . وی دروس موسیقی را تحت آموختن موسیقی دان عالم «حامد مهاجر» فرا گرفت و وارد کالج هنر و معماری شد . کنترباس را تحت عنوان ساز نخستین گزینش کرد و زیرنظر مرحوم «علیرضا خورشیدفر» آموختن دید . برای ساز دوم سه تار را برگزید و آن را همراه با سطر آهنگ اهل ایران زیرنظر «مسعود شعاری» و «حسین مهرانی» فرا گرفت و با آهنگ معاصر از روش کلاس های تاریخ هنر و آهنگ «کیوان میرهادی» و آهنگسازی «هوشیار خیام» آشنا شد . وی در دانش کده UDK برلین طی زمان ی کوتاهی به علم آموزی آهنگسازی پرداخت و زمان های رهبری ارکستر را طی کرد و بعداز برگشت به کشور ایران در ۱۳۹۱ آنسامبل کانتوس را فعال سازی کرد . اثر ها میرحسینی بوسیله نوازندگان , آنسامبل ها و ارکسترهای داخلی و بین المللی اجرا و ضبط شده‌است .
* راجع‌به انجمن آهنگ سازان خاورمیانه توضیح بدهید .
در تمام جهان به ویژه در کشورهای غربی ( اروپا و امریکای شمالی ) , انجمن های زیادی برای آهنگ سازان این بخش ها موجود است ; نقیصه ای که ما به شدت فقدان آن را در خاورمیانه احساس میکنیم . عمل دارای اهمیت اینجانب در آوا در مورد آهنگ سازی است و ممکن است به همین خاطر فقر بانک اطلاعاتی و بایگانی آهنگ سازان کشورهای این حوزه را به شدت حس کردم و از‌آن‌جا‌که نمیتوان امیدوار بود تا مرکزی دولتی یا این که سرمایه گذاران خصوصی دراین باره اقدامی انجام دهند , سعی کردم تا به صورت فردی داده ها آهنگ سازی خاورمیانه را گردآوری کنم و خوش بختانه دراین بین با چهره های فراوان خوبی در زمینه‌ی آهنگ سازی مواجه شدم .
* ماحصل ساخت این واقعه چه خواهد بود؟
به‌تدریج این اثر ها اجرا خواهد شد . ولی بایستی به‌این نکته اشاره کنم که اینجانب برای گردآوری داده ها آهنگ سازان با انجمن های آوا و کنسرواتوارهای کشورهای گوناگون از جمله ترکیه , تاجیکستان , افغانستان , آذربایجان و کشورهای دیگر مذاکراتی انجام دادم که خوش بختانه آنها هم نیز کاری خوبی با اینجانب داشتند . ولی در جریان گردآوری این داده ها , متوجه شدم که تا چه مقدار گویش موسیقایی ما به یکدیگر نزدیک است و گهگاه حتی مشترک . درست نظیر همان چیزی که ما در اثرها آهنگ سازان اروپایی از ملیت های متفاوت تماشا میکنیم . این واقعه میتواند به رسیدن به زبانی جهانی تر برای آهنگ سازان کشورهای گوناگون یاری دهد و سبب شود تا افرادی که دراین حوزه عمل می نمایند , بتوانند منفعت ی بیشتری از اثرها همدیگر بگیرند .
* تولید این بانک اطلاعاتی نخستین دفعه است که در خاورمیانه اتفاق می افتد؟
آری و احتمالا به همین خاطر است که مراجع قانونی موسیقایی در کشورهای گوناگون از این مسائل استقبال کردند .
* بدین نکته اشاره کردید که قرار است این اثرها اجرا شود . در او‌لین قدم اثر ها چه اشخاصی اجرا خواهد شد؟
ما در او‌لین گام اثرها ۹ آهنگ ساز را گزینش کردیم . در واقع آهنگسازان افتخاری در اولی پروژه ی انجمن آهنگسازان خاورمیانه رضا والی ( کشور‌ایران ) , احمد آلتینل ( ترکیه ) , علی جان پوسکولچو ( ترکیه ) , مانی جعفرزاده ( کشور ایران ) , علی رادمان ( کشور‌ایران ) و کاوه میرحسینی ( جمهوری اسلامی ایران ) میباشند . همینطور در بخش رقابتی نیز یوفوک بیچاک ( ترکیه ) , علی عامر ( ترکیه ) و علیرضا شهاب الملک ( کشور ایران ) تعیین گردیده اند . افزون بر آن هنرمندانی چون عبدالله جمال ( عراق ) , نجات امین ( عراق ) , دلشاد سعید ( عراق ) , هاوار توفیق ( اربیل ) , فرنگیس علیزاده ( آذربایجان ) , علی عامر ( سوریه ) , مالک جندلی ( سوریه ) , کریم روستم ( سوریه ) , کیان عظمه ( سوریه ) , معیاس الیمنی ( قطر ) , علی جان پوسکولچو ( ترکیه ) , احمد آلتینل ( ترکیه ) و یوفوک بیچاک ( ترکیه ) درین انجمن عضو گردیده اند و در پروژه های آینده از اثر ها آنها منفعت خوا‌هیم پیروزی . شیوه کلی مان دراین پروژه این است که تنی چند از آهنگ سازان به صورت افتخاری حضور داشته باشند و ما به آنها پیشنهاد فعالیت دهیم و آن ها در این مورد اثری بنویسند و منتخب هم به صورت رقابتی برگزار شود .
* در خصوص حضور آهنگ سازان اهل ایران توضیح بیشتری بدهید .
آری همانطور که توضیح دادم از جمهوری اسلامی ایران هنرمندان بزرگی چون رضا والی , محمدرضا درویشی , علی رادمان , مانی جعفرزاده , آرمین صنایعی , نیما عطرکار روشن و امیر محمودی به همراه اینجانب , این انجمن را کمک خواهند کرد . مسائل ای که درین پروژه برای اینجانب اهمیت بخش اعظمی داراست , این است که برای اجرای اثرها هم از نوازندگان کشورهای خاورمیانه سود بگیریم . در این این سال سال ها بخش اعظمی از نوازندگان این کشورها , توانسته اند به نوازندگان اسم داری بدل شوند و بخش اعظمی شان در ارکسترهای بزرگ عالم حضور دارا هستند . هم اکنون تولید ارکستری با ملازمت و همراهی نوازندگانی ترک , عرب , پاکستانی و اهل ایران و غیره میتواند به وحدت بیشتر این کشورها بیانجامد و این واقعه در حالتی که از روش کشور ایران صورت دهد , منجر خواهد شد تا کشور ایران راس آهنگ خاورمیانه شود ; اتفاقی که در سالیان متمادی وجود داشته و متاسفانه درین امسال سال‌ها به منجر محدودیت هایی که برای آوا اتفاق افتاده , این مرکزیت از در میان رفته است . به همگی ی اینها این نکته را بیشتر فرمایید که اینجانب نیز چنان بر این اعتقادوباور هستم که تبادل هنری فی مابین کشورها , سهل وآسان ترین و شایسته ترین راهی است که میتواند آنها را به نیز نزدیک نماید .
* با اعتنا به شیوع ویروسِ کرونا , این حادثه چه وقتی رقم خواهد خورد؟
قرار بود او‌لین زمان ی این اتفاق افتاد خرداد در شهرهای تهران و شیراز و نیز چنین استانبول و ازمیر برگزار شود که اتفاقات کنونی منجر به تعویق افتادن آن شد . افزون بر آن با جشنواره هایی در انگلیس و آلمان صحبت هایی شده بود که قرار بود گالری های منتخب در آن به اجرای برنامه میپردازند .
* شما قبلا هم با ارکسترهای فرنگی همیاری های موسیقی داشته اید . دراین مورد توضیح می دهید؟
قبلا قطعه ی «اشراق» ساخته ی اینجانب که مبنی بر اذان های موسیقی جمهوری اسلامی ایران است , بوسیله ارکستر فیلارمونیک ازمیر اجرا شد . «اشراق» در لغت به معنای تابان شدن و درخشیدن است و در فلسفه ی اسلامی , نامی است بر فلسفه ی شیخ شهاب الدین سهروردی , پر اسم و رسم به شیخ اشراق . وی معتقد است تمامی چیز از نور بر آمده , نور همیشه برای خویش میدرخشد و ولی درین درخشیدن است که تشعشع شروع می شود , پس تشعشع چیزی است که می توان آن را آفرینش نامید . گالری موسیقی اشراق برای ارکستر زهی ساخته و تهیه و تنظیم شده و بوسیله آنسامبل کانتوس اجرا و ضبط شده و تک نواز ویُلن سل آن هم «گُکچه باهار اُیتون» اهل کشور ترکیه است . اینجانب درین قطعه توانسته ام از موسیقی هایی که از آوا کشور‌ایران گرفته ام به کار گیری کنم . قطعه ی «اشراق» نیز چنین بوسیله ارکستر «کانتوس» در دو‌مین جشنواره موسیقی معاصر تهران نیز اجرا شده بود و افزون بر آن بوسیله ارکستر Milli Reasürans Chamber در یکی شایسته ترین تالار های شهر استانبول اجرا شد . خوشبختانه تاکنون در ترکیه استقبال زیاد خوبی از شغل های ما به کار آمده است . راجع به آهنگ معاصر و شیوه کارکرد آن در آهنگ اهل ایران و نتاسیون آهنگ معاصر هم ورک شاپ هایی برگزار کرده ایم . با این وجود چیزی که اعتنا من‌را به خودش جلب کرد , برخورد مردمان ترکیه با این قطعه بود . اینجانب تامل نمی کردم آوا اهل ایران اینقدر بتواند روی کشورهای فرنگی و علی الخصوص کشورهای همسایه تاثیرگذار باشد . افزون بر آن , تعدادی توصیه آهنگسازی گرفتم . تفکر میکنم فعلا این قابلیت موجود هست که میان کشور ایران و ترکیه پُل فرهنگی برقرار شود تا بتوانیم با آنها در حوزه تمدن و بخصوص در دنیای آهنگ رابطه داشته باشیم . ولی پیش از اینجانب آقای محمدرضا درویشی که استاد بنده میباشند در ترکیه چندین مراودات فرهنگی داشته اند اما تاءمل میکنم چنانچه ارگان های دولتی از هنرمندانی مانند بنده حمایت نمایند وضعیت بسیار بهتر خواهد شد . زمانی در ترکیه دو بار از یک آهنگساز اهل ایران قطعه ای نواخته می شود , نماد بدی نیست .
